کد مطلب:149367 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:133
زن، شخص بی بها و دارای نقش
شكل دیگر تأثیر زن در تاریخ - كه این شكل در جوامع قدیم زیاد نبوده - این است كه زن عامل مؤثر در تاریخ باشد، نقش مستقیم در تاریخ داشته باشد و به عنوان شخص مؤثر باشد نه به عنوان شی، اما شخص بی بها، شخص بی ارزش، شخصی كه حریم میان او و مرد برداشته شده است. دقایق روانشناسی ثابت كرده است كه ملاحظات بسیار دقیقی یعنی طرحی در خلقت بوده برای عزیز نگه داشتن زن. هر وقت این حریم بكلی شكسته و این حصار خرد شده است، شخصیت زن از نظر احترام و عزت پایین آمده است. البته از جنبه های دیگری ممكن است شخصیتش بالا رفته باشد مثلا باسواد شده باشد، عالمه شده باشد، ولی دیگر آن موجود گرانبها برای مرد نیست. از طرف دیگر، زن نمی تواند زن نباشد. جزء طبیعت زن این است كه برای مرد گرانبها باشد، و اگر این را از زن بگیرید تمام روحیه ی او متلاشی می شود. آنچه برای مرد در رابطه ی جنسی ملحوظ است، در اختیار داشتن زن به عنوان یك موجود گرانبهاست نه در اختیار یك زن بودن به عنوان یك موجود گرانبها برای او. ولی آنچه در طبیعت زن وجود دارد این نیست كه یك مرد را به عنوان یك شی گرانبها داشته باشد، بلك این است كه خودش به عنوان یك شی گرانبها مرد را در تسخیر داشته باشد.
آنجا كه زن از حالت اختصاص خارج شد (لازم نیست كه اختصاص به صورت ازدواج رواج داشته باشد) یعنی وقتی كه زن ارزان شد، در اماكن عمومی بسیار پیدا شد، هزاران وسیله برای استفاده ی مرد از زن پیدا شده، خیابانها و كوچه ها جلوه گاه زن شد كه خودش را به مرد ارائه بدهد و مرد بتواند از نظر چشم چرانی و تماشا كردن، از نظر استماع موسیقی صدای زن، از نظر لمس كردن، حداكثر بهره برداری را از زن بكند، آنجاست كه زن از ارزش خودش، از آن ارزشی كه برای مرد باید داشته باشد می افتد؛ یعنی دیگر شی گرانبها نیست ولی ممكن است مثلا باسواد باشد، درسی خوانده باشد، بتواند معلم باشد و كلاسهایی را اداره كند یا طبیب باشد، همه ی اینها را می تواند داشته باشد ولی در این شرایط (ارزان بودن زن) آن ارزشی كه برای یك زن در طبیعت او=
وجود دارد دیگر برایش وجود ندارد. و در واقع در این وقت است كه زن به شكل دیگر ملعبه ی جامعه ی مردان می شود بدون آنكه در نظر فردی از افراد مردان، آن عزت و احترامی را كه باید داشته باشد دارا باشد.
جامعه ی اروپایی به این سو می رود، یعنی از یك طرف به زن از نظر رشد برخی استعدادهای انسانی از قبیل علم و اراده شخصیت می دهد ولی از طرف دیگر ارزش او را از بین می برد.
آنجا كه زن از حالت اختصاص خارج شد (لازم نیست كه اختصاص به صورت ازدواج رواج داشته باشد) یعنی وقتی كه زن ارزان شد، در اماكن عمومی بسیار پیدا شد، هزاران وسیله برای استفاده ی مرد از زن پیدا شده، خیابانها و كوچه ها جلوه گاه زن شد كه خودش را به مرد ارائه بدهد و مرد بتواند از نظر چشم چرانی و تماشا كردن، از نظر استماع موسیقی صدای زن، از نظر لمس كردن، حداكثر بهره برداری را از زن بكند، آنجاست كه زن از ارزش خودش، از آن ارزشی كه برای مرد باید داشته باشد می افتد؛ یعنی دیگر شی گرانبها نیست ولی ممكن است مثلا باسواد باشد، درسی خوانده باشد، بتواند معلم باشد و كلاسهایی را اداره كند یا طبیب باشد، همه ی اینها را می تواند داشته باشد ولی در این شرایط (ارزان بودن زن) آن ارزشی كه برای یك زن در طبیعت او=
وجود دارد دیگر برایش وجود ندارد. و در واقع در این وقت است كه زن به شكل دیگر ملعبه ی جامعه ی مردان می شود بدون آنكه در نظر فردی از افراد مردان، آن عزت و احترامی را كه باید داشته باشد دارا باشد.
جامعه ی اروپایی به این سو می رود، یعنی از یك طرف به زن از نظر رشد برخی استعدادهای انسانی از قبیل علم و اراده شخصیت می دهد ولی از طرف دیگر ارزش او را از بین می برد.